Najważniejsza jest deska, z której ma powstać blat. Wybranie odpowiedniego gatunku drzewa oraz deski o odpowiedniej wilgotności między 8 a 10 % to kluczowy parametr drewna poza względami estetycznymi, który gwarantuje długowieczność dobrze wykonanego mebla z drewna.
Deska z oflisem czyli posiadająca nieregularne krawędzie będzie idealnym rozwiązaniem. Dzięki nieregularności nasza „rzeka” będzie unikalna i zapewni najlepszy efekt. Pamiętajmy, iż stół rzeczny czyli taki w którym zastosowana zostanie żywica koloru niebieskiego to tylko jeden z pomysłów. Rzeka może być rzeką ognia jeśli zastosujemy barwnik czerwony albo jeszcze inny w zależności od potrzeb i wizji właściciela i wystroju jego wnętrza.
Poniższe rysunki przedstawiają kilka stołów z żywicą, które pokazują możliwości jakie daje taka właśnie technika produkcji.
Pierwsze cięcie w stołach tego typu jest kluczowe i zanim do niego przystępujemy konsultujemy linię cięcia z klientem oraz z naszymi kolegami z warsztatu. Czasem delikatna zmiana linii cięcia z oczywistej równoległej do deski może zaowocować jeszcze lepszym efektem końcowym produktu. Każda deska jest inna, każde cięcie ma znaczenie dlatego kluczowe jest doświadczenie oraz umiejętność widzenia przestrzennego.
Ważne jest również to aby deska na stół była idealnie równa – blat będzie służył przez wiele lat i dlatego warto spędzić czas i skorzystać z dobrych źródeł sprzedających drewno. Czym równiejsza deska tym mniej czasu potrzeba na jej wyrównanie i doprowadzenie do stanu idealnego.
Koryto rzeki – czyli jak przygotowujemy obrzeża drewna do wlania żywicy.
Dokładne oczyszczenie krawędzi, pozbycie się kory, która może ładnie wyglądać jednak jest ona zagrożeniem dla trwałości żywicy. Żywica może się przyczepić do kory i po jakimś czasie oderwać ją od drewna co może skutkować uszkodzeniem stołu. Czym dokładniej kora zostanie usunięta a krawędzie przeszlifowane aby lepiej zespoić się z żywicą tym trwalszy będzie blat.
Usunięcie pęknięć, dziur czy nieszczelności w drewnie.
Każda deska ma w sobie niewielkie braki, uszkodzenia i uszczerbki. Mogły powstać w sposób naturalny jak również w sposób mechaniczny podczas ścinania, obróbki czy transportu drzewa. W celu uzyskania idealnej gładkości ubytki te należy uzupełnić niewielkimi ilościami żywicy epoksydowej. W zależności od rodzaju drewna oraz efektu jaki chcemy uzyskać ubytki można wypełnić bezbarwną, czarną czy niebieską żywicą.
Do uzupełnienie ubytków na krawędzi należy przygotować formę lub wykorzystać taśmę, która pozwoli żywicy na utwardzenie się. Najlepiej wykorzystać do tego celu silną taśmę maskującą i pozwolić żywicy na utwardzenie się.
Uzupełnianie szczelin żywicą powinno wykonać się powoli czasem kilkakrotnie gdyż nawet niewielkie ubytki mogą czasem „wpić” znaczne ilości żywicy i dodatkowe uzupełnianie może okazać się konieczne. Po uzupełnieniu wszystkich szczelin należy zostawić żywice by mogą się w pełni utwardzić.